Παρασκευή, Ιουνίου 01, 2007

Οι προξενήτρες

Μαύρα μαντάτα από το μέτωπο των ομολόγων
Κάθε μέρα έχουμε άλλο ένα επεισόδειο στο γνωστό σήριαλ των ομολόγων. Και πραγματικά το πολιτικό κόστος από την υπόθεση αυτή θα είναι τεράστιο κυρίως επειδή η κυβέρνηση το χειρίζεται αυτό το πρόβλημα από την αρχή με αλαζονία. Φοβερή αλαζονία και χωρίς κεντρικό σχεδιασμό.

Χθες είχαμε την κατάθεση στη Βουλή μετά από πλήθος αναβολών και εμποδίων του προέδρου της ΑΤΕ Δ. Μηλιάκου και του προέδρου του Ταχυδρομικού ταμιευτηρίου Παν. Τσουπίδη. Δηλαδή δύο πολιτικών προσώπων, οι οποίοι επελέγησαν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό για τις θέσεις αυτές μετά φυσικά από εισήγηση των αρμόδιων υπουργών. Αυτό το γεγονός ότι δηλαδή πρόκειται για κομματικά στελέχη με σημαντική υποστήριξη και μάλιστα απευθείας από τον πρωθυπουργό, δημιούργησε από την αρχή και τα προβλήματα διαχείρισης της κρίσης.

Αν επρόκειτο για μάνατζερς που είχαν προσληφθεί χωρίς κομματικά κριτήρια, πιθανόν να μην υπήρχαν αυτά τα προβλήματα. Να μην είχαν κάνει αυτές τις επιλογές. Ο μεν κ. Μηλιάκος δεν θα είχε δώσει μίζα 450.000 ευρώ σε κάποια άγνωστη υπεράκτια εταιρία και αν το είχε κάνει, δεν θα το έκρυβε όλους αυτούς τους μήνες, δεν θα διαβεβαίωνε ότι εμείς δεν έχουμε καμιά ανάμιξη, δεν θα είχε πεί δημοσίως ψέματα. Αλλά και αν το είχε κάνει αυτό ο μάνατζερ, θα μπορούσε χωρίς κανένα πολιτικό κόστος να τον απολύσει ο υπουργός Οικονομίας και ο πολίτης να αισθάνεται ότι πραγματικά προστατεύεται το δημόσιο χρήμα.

Επίσης αν στη θέση του κ. Τσουπίδη ήταν ένας μάνατζερ με κριτήρια αγοράς χωρίς άλλες διασυνδέσεις, δεν θα ήταν σε άμισθη θέση συμβουλευτικής επιτροπής του κ. Παπαμαρκάκη. Κι αυτές οι άμισθες θέσεις είναι φυσικά οι θέσεις διαπλοκής. Είναι επίσης οι θέσεις των πελατειακών σχέσεων ώστε μέσω των γνωριμιών του καθενός να γίνονται οι δουλειές. Γι αυτό δημιουργούνται αυτές οι επιτροπές για να κάνουν δουλειές. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας…

Ο μάνατζερ λοιπόν ή θα είχε παραιτηθεί από την αρχή γιατί απέκρυψε αυτή τη σχέση διαπλοκής, ή θα είχε απολυθεί χωρίς πολιτικό κόστος. Πόσο μάλλον όταν αποκαλύπτεται ότι έχει αγοράσει με λεφτά του ταμιευτηρίου δομημένα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, μέσω του κ. Παπαμαρκάκη με τον οποίο έχει άμεση σχέση και ανοιχτή γραμμή. Μπορείς τώρα να μην υποθέσεις ότι εκεί σίγουρα έχει πάρει μίζες ο παπαμαρκάκης, αφού η δουλειά του είναι; Μπορείς να μην υποθέσεις ότι θα είναι και παχουλές αφού είναι και γνωστοί και συνεργάτες που εργάζονται για να πετύχουν κοινούς στόχους και μάλιστα αμισθί; Μπορείς να μην υποθέσεις ότι ο κ. Παπαμαρκάκης ασφαλώς και θα μοιραστεί τα κέρδη του με όσους τον βοήθησαν να τα πραγματοποιήσει, ότι δεν θα είναι αχάριστος; Γιατί αν είναι αχάριστος δεν πρόκειται να ξανακάνει δουλειά και μάλιστα προνομιακή;

Το «προξενιό»
Για τα πολιτικά στελέχη μεγαλύτερο αμάρτημα είναι η προσπάθεια συγκάλυψης ευθυνών τους κατά τη διάρκεια άσκησης των καθηκόντων τους και η σύλληψή τους επ’ αυτοφόρω να λένε δημοσίως ψέματα. Αν μάλιστα αποτελούν επιλογές του ίδιου του πρωθυπουργού πρέπει να δείχνουν μεγαλύτερη ευαισθησία. Να παραιτούνται πριν αναγκαστεί εκείνος να τους το ζητήσει. Αλλιώς και εκείνος θα χρεωθεί με την ευθύνη της κακής επιλογής του προσώπου. Το πολιτικό κόστος που πλήρωσε ο Μπίλ Κλίντον ήταν για την προσπάθεια να αποκρύψει την σεξουαλική σχέση με την Μόνικα. Το πολιτικό κόστος που πλήρωσε ο Ρίτσαρντ Νίξον ήταν για την προσπάθεια του Λευκού Οίκου να συγκαλύψει το γεγονός ότι οι «υδραυλικοί» του Γουώτερ Γκέητ πληρώθηκαν από το ταμείο της εκλογικής εκστρατείας του Νίξον. Είναι δυνατόν να λέει ο κ. Μηλιάκος, ότι η αγνώστων στοιχείων Ealy, ήταν απλώς προξενήτρα, αλλά δεν την γνωρίζει, αλλά μπορεί να εισπράξει τα προξενικά;

Είναι δυνατόν να λέει ο διοικητής της Τράπεζας ως δικαιολογία ότι δεν ξέρω αγγλικά για να σας πώ τι γράφει η επιστολή μας; Είναι δυνατόν να λέει ο Διοικητής ότι εγώ δεν είμαι τραπεζίτης, αλλά «είμαι από χωριό;» Κοροϊδευόμαστε τώρα; Έτσι θα κλείσει το θέμα των ομολόγων; Έτσι θα πάμε σε εκλογές; Με τον κάθε «Πρινιωτάκη» να κρατά όμηρο τον πρωθυπουργό και την πολιτική ζωή, με την απειλή, με τον εκβιασμό ότι θα προβεί σε αποκαλύψεις και οτι θα πάρει στο λαιμό του υπουργούς και το κόμμα που κυβερνά; Τι παιδαριώδεις ισχυρισμοί είναι αυτοί; Παιδιά είμαστε που τους έπιασαν με το χέρι μέσα στο βάζο με το γλυκό και η «δικαιολογία» είναι ότι «δεν φταίω εγώ… το χέρι μου φταίει»!

Αυτό είναι απαράδεκτο για πολιτικά στελέχη με απευθείας σχέση με τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Να λένε δημοσίως ψέματα και να μην έχουν την ευαισθησία να υποβάλουν την παραίτησή τους. Πρόκειται για επίδειξη μεγάλης αλαζονίας. Είναι δυνατόν να λέει ότι εμείς βεβαιώσαμε στην Carlayle ότι η Ealy αγνώστων λοιπών στοιχείων, και παντελώς άγνωστη σε μας, μας προξένεψε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μας σύστησε; Είπε τέτοιο πράγμα στη Βουλή και ακόμα δεν του έχει ζητηθεί η παραίτηση; Και ο κ. Τσουπίδης να λέει ότι δεν μεσολάβησε ο Παπαμαρκάκης, αλλά μια θυγατρική του;

Δεν υπάρχουν σχόλια: