Μερικές φορές μου έρχεται να γελάσω όταν ακούω σοβαρές δηλώσεις σαν αυτή που έκανε ο πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες, ότι αυτές τις μέρες είδε πολύ, πολύ τηλεόραση και συνεπώς έχει άποψη για τους λόγους που εξεγείρονται οι νέοι και όπου νάναι θα εξεγερθούν όλες οι ηλικίες από κοινού. Δεν είδε τίποτα άλλο παρά αυτά που έδειχναν οι τηλεοράσεις. Επεισόδια, σπασμένα καταστήματα και ΜΑΤ να ρίχνουν δακρυγόνα.
Δεν μπορεί όμως όπως εμείς βλέπαμε και καταλαβαίναμε και ο Καραμανλής καταλαβαίνει. Απλά ο άνθρωπος είναι εγκλωβισμένος στη δική του πολιτική και στη δική του κυβέρνηση και δεν μπορεί να παραδεχτεί ότι εγώ φταίω. Πριν από όλους εγώ φταίω. Δεν πειράζει που δεν το λέει. Φαίνεται από μακριά ότι προτιμά να είναι στην αντιπολίτευση και να λέει ότι βλέπει, παρά στην κυβέρνηση και να ζορίζεται για να πει ταυτολογίες. Το 60% του κόσμου αναγνωρίζει στις κινητοποιήσεις της νεολαίας μια εξέγερση που ο φόνος του 15χρονου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Δεν μπορεί ο Καραμανλής να μην βλέπει αυτό που βλέπουν αβίαστα το 60% του κόσμου. Όλοι οι ανταποκριτές των ξένων εφημερίδων ομοίως βλέπουν και εξέγερση και ανίκανη κυβέρνηση και διαφθορά. Μάλιστα οι περισσότεροι ανταποκριτές των συντηρητικών εφημερίδων της Ευρώπης δεν παραλείπουν να σημειώσουν ότι η νεολαία και οι πολίτες της Ελλάδας βλέπουν έναν παχυδερμισμό της κυβέρνησης που αρνείται να αναγνωρίσει ακόμα και πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου ή για τη δολοφονία του 15χρονου. Βλέπουν μια κυβέρνηση που οι δικοί της άνθρωποι είναι χωμένοι ως το λαιμό σε υποθέσεις κακοδιαχείρισης του δημοσίου χρήματος και μια σειρά υπουργών οι οποίοι απλώς προεδρεύουν και παραπλανόνται από δημόσιους υπάλληλους, από νομικούς συμβούλους κι από καλόγερους. Όπως επίσης και μια κοινοβουλευτική ομάδα που κουκουλώνει τα πάντα. Είτε ψυχρά και ανόητα σαν τον Τραγάκη που κατά την τηλεόραση που είδε δεν προκύπτει ούτε ίχνος πολιτικής ευθύνης για υπουργό της ΝΔ, είτε βρίζοντας και φτύνοντας σαν δεκάδες άλλους. Σημασία έχει ότι η κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ κουκουλώνει τα πάντα στο όνομα της σκοπιμότητας ότι δεν πρέπει να πέσει η κυβέρνηση από μόνη της.
Δεν βρίσκεται και μια καλή δικαιολογία εδώ που τα λέμε να τα παρατήσουν και να φύγουν, αλλά η κοινοβουλευτική δημοκρατία τα έχει αυτά. Δηλαδή οι πολίτες, ακόμα κι αν συμφωνούν σε ποσοστά 86% ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη να διαχειριστεί την κατάσταση και κυρίως την οικονομία, δεν έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν κυβέρνηση. Είναι υποχρεωμένοι να την έχουν άλλα τρία χρόνια, εκτός κι αν παραιτηθεί από μόνη της.
Αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να κατηγορείται ότι πάσχει από μυωπία. Μιλάμε για ολοκληρωτική τύφλωση και κυρίως χωρίς διάθεση να δει τίποτα. Πού ξανακούστηκε πρωθυπουργός να λέει ότι βλέπει πολύ τηλεόραση για να μάθει τι γίνεται στην πρωτεύουσα; Δεν έχει ματαγίνει. Ούτε και πρόκειται να ματαγίνει… Τα κόμματα της αντιπολίτευσης βλέπουν βέβαια αλλά και διστάζουν να κινηθούν γιατί έχουν παρατηρήσει ότι όταν δεν κάνουν τίποτα, η δημοκρατία του καναπέ και των σφυγμομετρήσεων τους ανεβάζει. Μπορεί να τους φέρει και στην κυβέρνηση. Ούτε η αντιπολίτευση δεν έχει αντιληφθεί ότι είναι πίσω από τις διαθέσεις όχι των ανήλικων, αλλά και των ενηλίκων.
Είναι θέμα μιάς δυό ημερών ή εβδομάδων ακόμα να πάρουν οι μανάδες στα χέρια τα μωρά τους και να κατέβουν στις διαδηλώσεις, να πάρουν οι παππούδες τα εγγόνια τους από το χέρι και να κατέβουν στις διαδηλώσεις, είναι θέμα λίγων 24ώρων ακόμα και αναλγησίας της κυβέρνησης φυσικά για να κατέβουν όλοι στους δρόμους. Η αντιπολίτευση δεν τολμάει φυσικά να οργανώσει πολιτική διαδήλωση, με αίτημα να παραιτηθεί η κυβέρνηση γιατί φοβάται μην την κατηγορήσουν τα κανάλια και τα βαποράκια της προπαγάνδας ότι προωθεί την κοινωνική εξέγερση. Ακόμα και ο ΣΥΝ αναγκάζεται να κάνει σαφέστερες δηλώσεις ότι απεχθάνεται τη βία για να μην και τον ταυτίσουν με τους κουκουλοφόρους.
Πότε θα εξεγερθούν όμως οι πολίτες αν όχι τώρα που βλέπουν την ωμή βία εναντίον των διαδηλωτών, εναντίον των κρατούμενων στις φυλακές και εναντίον των μεταναστών; Πότε θα εξεγερθούν αν όχι τώρα που βλέπουν την οικονομική κρίση, την ακρίβεια την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων και την ανεργία που έρχεται γιατί είναι προτιμότερη η υπεράσπιση των κερδών των επιχειρήσεων; Το σύνθημα στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες πάντως είναι όλη η ανάλυση της επικαιρότητας που υπαγορεύει και τη δράση για τη νεολαία. Δεν ξέρω τι τηλεόραση βλέπει ο πρωθυπουργός, αλλά δεν μπορεί να μην ξέρει πως βλέπει η νεολαία και η κοινωνία την κυβέρνησή του…
Δεν μπορεί όμως όπως εμείς βλέπαμε και καταλαβαίναμε και ο Καραμανλής καταλαβαίνει. Απλά ο άνθρωπος είναι εγκλωβισμένος στη δική του πολιτική και στη δική του κυβέρνηση και δεν μπορεί να παραδεχτεί ότι εγώ φταίω. Πριν από όλους εγώ φταίω. Δεν πειράζει που δεν το λέει. Φαίνεται από μακριά ότι προτιμά να είναι στην αντιπολίτευση και να λέει ότι βλέπει, παρά στην κυβέρνηση και να ζορίζεται για να πει ταυτολογίες. Το 60% του κόσμου αναγνωρίζει στις κινητοποιήσεις της νεολαίας μια εξέγερση που ο φόνος του 15χρονου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Δεν μπορεί ο Καραμανλής να μην βλέπει αυτό που βλέπουν αβίαστα το 60% του κόσμου. Όλοι οι ανταποκριτές των ξένων εφημερίδων ομοίως βλέπουν και εξέγερση και ανίκανη κυβέρνηση και διαφθορά. Μάλιστα οι περισσότεροι ανταποκριτές των συντηρητικών εφημερίδων της Ευρώπης δεν παραλείπουν να σημειώσουν ότι η νεολαία και οι πολίτες της Ελλάδας βλέπουν έναν παχυδερμισμό της κυβέρνησης που αρνείται να αναγνωρίσει ακόμα και πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου ή για τη δολοφονία του 15χρονου. Βλέπουν μια κυβέρνηση που οι δικοί της άνθρωποι είναι χωμένοι ως το λαιμό σε υποθέσεις κακοδιαχείρισης του δημοσίου χρήματος και μια σειρά υπουργών οι οποίοι απλώς προεδρεύουν και παραπλανόνται από δημόσιους υπάλληλους, από νομικούς συμβούλους κι από καλόγερους. Όπως επίσης και μια κοινοβουλευτική ομάδα που κουκουλώνει τα πάντα. Είτε ψυχρά και ανόητα σαν τον Τραγάκη που κατά την τηλεόραση που είδε δεν προκύπτει ούτε ίχνος πολιτικής ευθύνης για υπουργό της ΝΔ, είτε βρίζοντας και φτύνοντας σαν δεκάδες άλλους. Σημασία έχει ότι η κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ κουκουλώνει τα πάντα στο όνομα της σκοπιμότητας ότι δεν πρέπει να πέσει η κυβέρνηση από μόνη της.
Δεν βρίσκεται και μια καλή δικαιολογία εδώ που τα λέμε να τα παρατήσουν και να φύγουν, αλλά η κοινοβουλευτική δημοκρατία τα έχει αυτά. Δηλαδή οι πολίτες, ακόμα κι αν συμφωνούν σε ποσοστά 86% ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη να διαχειριστεί την κατάσταση και κυρίως την οικονομία, δεν έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν κυβέρνηση. Είναι υποχρεωμένοι να την έχουν άλλα τρία χρόνια, εκτός κι αν παραιτηθεί από μόνη της.
Αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να κατηγορείται ότι πάσχει από μυωπία. Μιλάμε για ολοκληρωτική τύφλωση και κυρίως χωρίς διάθεση να δει τίποτα. Πού ξανακούστηκε πρωθυπουργός να λέει ότι βλέπει πολύ τηλεόραση για να μάθει τι γίνεται στην πρωτεύουσα; Δεν έχει ματαγίνει. Ούτε και πρόκειται να ματαγίνει… Τα κόμματα της αντιπολίτευσης βλέπουν βέβαια αλλά και διστάζουν να κινηθούν γιατί έχουν παρατηρήσει ότι όταν δεν κάνουν τίποτα, η δημοκρατία του καναπέ και των σφυγμομετρήσεων τους ανεβάζει. Μπορεί να τους φέρει και στην κυβέρνηση. Ούτε η αντιπολίτευση δεν έχει αντιληφθεί ότι είναι πίσω από τις διαθέσεις όχι των ανήλικων, αλλά και των ενηλίκων.
Είναι θέμα μιάς δυό ημερών ή εβδομάδων ακόμα να πάρουν οι μανάδες στα χέρια τα μωρά τους και να κατέβουν στις διαδηλώσεις, να πάρουν οι παππούδες τα εγγόνια τους από το χέρι και να κατέβουν στις διαδηλώσεις, είναι θέμα λίγων 24ώρων ακόμα και αναλγησίας της κυβέρνησης φυσικά για να κατέβουν όλοι στους δρόμους. Η αντιπολίτευση δεν τολμάει φυσικά να οργανώσει πολιτική διαδήλωση, με αίτημα να παραιτηθεί η κυβέρνηση γιατί φοβάται μην την κατηγορήσουν τα κανάλια και τα βαποράκια της προπαγάνδας ότι προωθεί την κοινωνική εξέγερση. Ακόμα και ο ΣΥΝ αναγκάζεται να κάνει σαφέστερες δηλώσεις ότι απεχθάνεται τη βία για να μην και τον ταυτίσουν με τους κουκουλοφόρους.
Πότε θα εξεγερθούν όμως οι πολίτες αν όχι τώρα που βλέπουν την ωμή βία εναντίον των διαδηλωτών, εναντίον των κρατούμενων στις φυλακές και εναντίον των μεταναστών; Πότε θα εξεγερθούν αν όχι τώρα που βλέπουν την οικονομική κρίση, την ακρίβεια την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων και την ανεργία που έρχεται γιατί είναι προτιμότερη η υπεράσπιση των κερδών των επιχειρήσεων; Το σύνθημα στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες πάντως είναι όλη η ανάλυση της επικαιρότητας που υπαγορεύει και τη δράση για τη νεολαία. Δεν ξέρω τι τηλεόραση βλέπει ο πρωθυπουργός, αλλά δεν μπορεί να μην ξέρει πως βλέπει η νεολαία και η κοινωνία την κυβέρνησή του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου