Το φυσικό αέριο τρώγεται;

Έλειψα μια ολόκληρη εβδομάδα και μάλιστα των εννέα ημερών, αλλά διαπιστώνω επιστρέφοντας ότι η καθημερινότητά μας δεν αλλάζει. Απλώς μια ανάπαυλα λίγων ημερών μας επαναφέρει στον εφιάλτη που ζουν εκατομμύρια Έλληνες τα τελευταία χρόνια. Λογαριασμοί απλήρωτοι οι οποίοι όσο πάνε και ανεβαίνουν ενώ τα εισοδήματα, ακόμα και τα μεσαία δεν φτάνουν πλέον για να καλύψουν ολόκληρο το μήνα.

Οι περισσότεροι λοιπόν αφού εξάντλησαν τις ελπίδες τους μαζί με τον τραπεζικό δανεισμό που επιδείνωσε την κατάσταση, βλέπουν ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να δανείζονται γιατί δεν μπορούν να τα πληρώσουν και οι τράπεζες σταμάτησαν να τους δανείζουν. Άρα το μόνο που τους μένει είναι να αλλάξουν τρόπο ζψής και συνήθειες της καθημερινότητας.

Τι γίνεται όμως με εκείνους οι οποίοι εδώ και χρόνια, άλλος πέντε άλλος δέκα άλλος τρία, είχαν ήδη αλλάξει τις συνήθειές τους και τις επιλογές τους στο σούπερ μάρκετ, στο ψαράδικο και στο κρεοπωλείο; Αλλαξαν τις αγαπημένες τους μάρκες με ανώνυμα προϊόντα με κριτήριο την τιμή, μείωσαν τις ποσότητες στις απολύτως απαραίτητες, άφησαν και το ΙΧ αραγμένο και χωρίς επισκευή όταν χάλασε κάτι έστω και ασήμαντο. Έβαλαν και φυσικό αέριο για να γλυτώσουν λίγα χρήματα αλλά και το κλέψιμο στο πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά τώρα βλέπουν ότι ακόμα και το φυσικό αέριο διπλασιάστηκε και τριπλασιάστηκε ακολουθώντας την τιμή του πετρελαίου.

Και το θέμα αυτό στην Ελλάδα λέγεται οικονομική συμπίεση των εισοδημάτων που κάποτε παίρνει και τη μορφή κρίσης. όταν συνδυάζεται με την ανεργία και με τις μικρές συντάξεις οι οποίες επίσης μειώνουν το οικογενειακό εισόδημα. Κοινό μυστικό είναι ότι χωρίς τη σύνταξη της γιαγιάς ή του παππού, πολλά νοικοκυριά δεν τα βγάζουν πέρα σε όλα. Όλο και κάποιον εγγονό θα σπουδάσει η γιαγιά, όλο και κάποιο δώρο με μορφή πληρωμής δόσης για καινούργιο αυτοκίνητο θα πληρώσει ο παππούς εφόσον μπορεί.

Η λύση τώρα ποια είναι; Μια πρόταση που άκουσα τώρα είναι να πάμε στις διαδηλώσεις για την εργατική πρωτομαγιά και να διαμαρτυρηθούμε. Η αλήθεια είναι ότι κι αυτό βοηθάει όσο δεν φαντάζεστε. Γιατί σε συνθήκες δημοκρατίας, όλοι λαμβάνουν υπόψιν τους τα προβλήματα των πολλών ακόμα κι αν είναι στην πραγματικότητα αναίσθητοι. Μια άλλη λύση είναι να φάμε τουλάχιστον για λίγες μέρες αγωγό φυσικού αερίου, ώστε να περάσουμε αγόγγυστο λίγες μέρες ακόμα. Μετά μπαίνει το καλοκαίρι και αρχίζουν τα μπάνια του λαού, οπότε μπορούμε να τη βγάζουμε μόνο με καρπούζι, έστω και χωρίς αντιηλιακό. Είναι κι αυτή μια ιδέα. Με ντάλα ήλιο δεν μπορείς να διαδηλώνεις στην άσφαλτο. Θα πιάσεις καμιά σκιά.

Αυτό που θα μας έσωζε εν μέρει είναι φυσικά η οικονομική ανάπτυξη, οι επενδύσεις, η δημιουργία θέσεων εργασίας ώστε να βγάζουμε όλοι το ψωμί μας τίμια, να σπουδάσουμε τα παιδιά μας σε δημόσια σχολεία που θα λειτουργούν και να απολαύσουμε τις κρατήσεις 35-40 χρόνων δουλειάς με ευπρεπή σύνταξη, όταν πιά δεν θα μπορούμε να δουλέψουμε…

Όχι ότι η καθημερινότητά μας δεν εξαρτάται και από συμφωνίες τύπου σάουθερν στρήμ, αλλά αυτά προς το παρόν είναι ακόμα σχέδια στα χαρτιά, και δεν έχουν γίνει ούτε και τα συμβόλαια για να ξέρουμε αν θα παίρνουμε κι εμείς καμιά δραχμή για κάθε λίτρο που θα περνάει από τον αγωγό ή αν θα έχουμε έστω και δυό λεπτά φθηνότερο καύσιμο στην Ελλάδα. Δεν αρκεί να βγάζει πιο πολλά κέρδη μια ελληνικής ιδιοκτησίας εταιρία ή να συμμετάσχει στην κατασκευή μια ελληνικής ιδιοκτησίας εταιρία χρησιμοποιώντας λαθρομετανάστες. Δεν είδα επίσης μια συμφωνία να καταφθάσουμε 5-6 εκατομμύρια ρώσοι τουρίστες στην Ελλάδα επιδοτούμενοι από το ρωσικό δημόσιο και τους εργοδότες τους στην Γκάζ-πρόμ. Αυτό θα ήταν πιο άμεσο.

Όπως επίσης σημαντικότερο για την καθημερινή μας ζωή θα ήταν να μην σχεδιάζει ανεδαφικούς και εκτός πραγματικότητας κρατικούς προϋπολογισμούς. Γιατί τις μαύρες τρύπες που δημιουργεί πάλι εμείς καλούμαστε να τις γεμίσουμε με αυξήσεις στα τιμολόγια, στους φόρους, στον ΦΠΑ, στα διόδια, στα ακτοπλοικά εισητήρια,