Έρμο ΠΑΣΟΚ, ανασηκώσου!

Ακούω από χθες τον έναν υπουργό της κυβέρνησης μετά τον άλλον να εξηγούν και να επιχαίρουν την πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, ως απόρροια και αποτέλεσμα του στριμώγματος που νιώθει από την καυτή ανάσα του ΣΥΝ στα γκάλλοπ. Κι αφού πρόλαβε ο Αλέκος ο Αλαβάνος και κατέθεσε πρόταση να συζητηθεί η διεξεγωγή δημοψηφίσματος, αναγκάστηκε το ΠΑΣΟΚ να κάνει την πρόταση δυσπιστίας για να μην φανεί ότι σύρεται πίσω από τον ΣΥΝ.

Εγώ παίρνω ως δεδομένο αυτή τη μικρή σκοπιμότητα. Έστω ότι είναι αληθινή. Γιατί είναι κακό να νιώθει και το ΠΑΣΟΚ στριμωγμένο από τον ΣΥΝ στα αντιπολιτευτικά του καθήκοντα; Δεν είναι κακό. Αρκεί να βελτιώνεται η πράξη του και η θεωρεία του. Τότε είναι θετικό. Άλλωστε και ο ΣΥΝ νιώθει στριμωγμένος από το ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια και αυτό τελικά λειτούργησε θετικά.

Πέραν αυτού όμως, η αλήθεια είναι ότι οι πολίτες ακόμα και αυτοί που ψηφίζουν ΝΔ διαφωνούν ισχυρά με το περιεχόμενο του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Απόδειξη ότι το 80% στα γκάλλοπ αλλά η συμμετοχή της ΔΑΚΕ σε όλες τις κινητοποιήσεις. Κανένα στέλεχος της ΝΔ δεν είναι ευτυχές που τα τρία προεκλογικά ΔΕΝ του πρωθυπουργού πήγαν περίπατο. Είναι αλήθεια δηλαδή αυτό που είπε ο Παπανδρέου ότι η πρόταση δυσπιστίας βρίσκεται σε αρμονία με το αίσθημα του λαού στη μεγάλη του πλειοψηφία.

Τι κάνει λοιπόν; Αφού εξάντλησε την κοινοβουλευτικά προθεσμία συζήτησης του νομοσχεδίου και πέτυχε να φτάσει ως αυτή την Τετάρτη, ενώ η κυβέρνηση ήθελε να το κλείσει την περασμένη Παρασκευή, διακόπτει τη διαδικασία και καταθέτει πρόταση δυσπιστίας η οποία θα συζητηθεί ως τα μεσάνυχτα της Παρασκευής. Και μετά θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο και αμέσως μετά θα συζητηθεί η πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Δηλαδή αντί να τελειώσει η κοινοβουλευτική μάχη την περασμένη Παρασκευή, θα συνεχιστεί ως την επόμενη Παρασκευή. Το να συνεχίζεται η συζήτηση άλλες 15 μέρες, είναι μια επιτυχία του κοινοβουλευτικού σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ. Απλώς την ώρα που είχε αποχωρήσει το ΠΑΣΟΚ από τη Βουλή, διαμαρτυρόμενο για την επίσπευση της διαδικασίας και πέτυχε την παράτασή της για τρεις μέρες, βρήκε το κενό ο Αλαβάνος και πρότεινε δημοψήφισμα το οποίο δεν απέκρουσε αλλά υιοθέτησε το ΠΑΣΟΚ.

Και μάλιστα όχι με μιζέρια, αλλά ανεπιφύλακτα. Τουλάχιστον σύμφωνα με όσα είπε ο Παπουτσής και ο Παπανδρέου που ήξεραν τον σχεδιασμό. Μόνον ο Βενιζέλος μούτρωσε, γιατί ίσως δεν γνώριζε. Μετά κι αυτός προσαρμόστηκε.

Είναι πολύ σημαντικό να συζητιέται το ασφαλιστικό ν/σ άλλες 15 μέρες γιατί κάθε ώρα που περνάει όλο και κάποιοι άλλοι ανακαλύπτουν ότι έχουν μια δυσάρεστη έκπληξη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Καραμανλής δεν μίλησε καθόλου στη Βουλή λες και είναι αμέτοχος. Έχει ήδη να μιλήσει ο ίδιος δύο φορές και μάλλον θα μιλήσει άλλες δύο πράγμα που προφανώς θα του κοστίσει πολιτικά. Από την άποψη αυτή, η τακτική του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν κακή. Ήταν η καλύτερη δυνατή.

Ας κρίνουμε και λίγο τον ΣΥΝ. Δεν είχε κακές ιδέες. Αλλά τις προβάλει με έναν μικρομεγαλισμό που από μόνος του απωθεί. Λ.χ. τι ήταν αυτό το «καλώς τα παιδιά» που είπε ο Αλαβάνος εντελώς αυθόρμητα για την πρόταση δυσπιστίας; Καλώς τους κι ας αργήσανε; Δείχνει μια αμετροέπεια αυτό, στην οποία δεν μας έχει συνηθίσει ο Αλαβάνος ο οποίος αντιθέτως είναι πολύ προσεκτικός όταν λέει «καταλαβαίνουμε ότι είμαστε υπό δοκιμήν». Την ίδια αμετροέπεια δείχνει και η δήλωση του Τσίπρα στην πανελλαδική του ΣΥΡΙΖΑ ότι ευχαριστούμε για την ευγενική σας πρόταση αλλά δεν θα πάρουμε». Η κατάσταση απαιτεί αντί για εξυπνάδες, πολιτική τοποθέτηση. Να μας εξηγήσει πολιτικά και ταξικά και σοβαρά γιατί το συμφέρον του λαού και του λαϊκού κινήματος επιβάλει τη μη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και όχι εξυπνάδες καφενείου.