Τώρα μετράει η αξιοπιστία!

Μπορεί οι πολίτες να μην βρίσκονται σε αγωνιστική επαγρύπνηση όπως ίσως θα έπρεπε, αλλά η πραγματικότητα δεν περιμένει για κανέναν. Ούτε για την κυβέρνηση, ούτε για τους πολίτες. Η μεν κυβέρνηση αντιμετωπίζει για πρώτη φορά μετά από 4 χρόνια διακυβέρνησης, πραγματικές κινητοποιήσεις από ανθρώπους που διαπιστώνουν περίπου εκ των υστέρων ότι θίγονται από το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Μόλις εφαρμοστεί ο νόμος θα αρχίσει να έχει και πραγματικό κόστος.

Εννοούμε πολιτικό κόστος. Γιατί ναι μεν η κυβέρνηση φροντίζει πονηρά να κόψει το 40% της σύνταξης από όσους ήθελαν να συνταξιοδοτηθούν στα 55 με όλες τις προϋποθέσεις, αλλά από το 2010. Δηλαδή μετά από τις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις του 2009 και την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2010 που επίσης μπορούν να οδηγήσουν σε εκλογές. Αν θέλει σου λέει η επόμενη κυβέρνηση ας το καταργήσει. Εγώ υπόσχομαι ότι θα το εφαρμόσω. Η μία ελπίδα του Καραμανλή είναι δηλαδή ότι αφού εσείς θα την πάρετε τη σύνταξη ως το 2010 μπορείτε να με ψηφίσετε. Αν θα παίρνατε μετά το 2010 εγώ το έχω ήδη πληρώσει το πολιτικό κόστος. Επομένως μπορεί να ισχύσει αν με ψηφίσετε. Αν πάλι θέλετε μετά το 2010 να πάρετε πλήρη σύνταξη στα 55 χρόνια, ψηφίστε το ΠΑΣΟΚ που υπόσχεται να καταργήσει το νόμο, όπως υποσχόταν ότι θα καταργήσει και το νόμο Σιούφα.

Εδώ έρχεται το πρόβλημα αξιοπιστίας που έχει το ΠΑΣΟΚ. Υποσχόταν να καταργήσει το νόμο Σιούφα, αλλά τον εφάρμοσε. Τώρα γιατί να το πιστέψουμε; Επειδή την υπόσχεση έδωσε ο Γιώργος Παπανδρέου; Μάλλον δεν αρκεί. Μήπως να βάλουμε στο Λογαριασμό και τον Τσίπρα;
Εδώ αρχίζει το πρόβλημα του ΣΥΝ. Αν η μεγαλύτερη φιλοδοξία σου είναι το 5% δεν χρειάζεσαι κυβερνητικό πρόγραμμα. Αν όμως η φιλοδοξία σου είναι να γίνει η κύρια δύναμη της αντιπολίτευσης, τότε πρέπει να απαντάς με συγκεκριμένο κυβερνητικό πρόγραμμα. Μελετημένο, προμελετημένο, πειστικό και άμεσα εφαρμόσιμο. Όχι του Αγίου Ποτέ!