Από την αρχή είναι λάθος η επικοινωνιακή προσέγγιση που έχει επιλέξει η κυβέρνηση για τη Ζαχοπουλειάδα, αλλά δική τους είναι η επιλογή και δικά τους τα αποτελέσματα. Δεν φταίμε εμείς.
Αλλά κάθε μέρα που περνάει θα βρισκόμαστε μπροστά στην ανάγκη να λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ο οποίος εκπροσωπεί τον πρωθυπουργό, ότι ούτε εγώ ούτε ο πρωθυπουργός είδαμε το DVD. Ούτε και ο Ανδριανός είδε το DVD. Δηλαδή μπήκε στον κόπο, πήγε στο ραντεβού, πήρε το δισκάκι, αλλά δεν έβαλε να το δεί 5έντε λεπτά, γιατί έπρεπε να φύγει για τη Μόσχα, επομένως το έβαλε στο συρτάρι και έλεγε του πρωθυπουργού στο αεροπλάνο… ξέρεις μου έδωσε ο τάδε ή η τάδε ένα οπτικό δίσκο, μου είπε ότι αφορά τον Ζαχόπουλο, μου είπε ότι είναι σοβαρό θέμα που πλήττει την κυβέρνηση, αλλά δεν μπήκα στον κόπο να το δώ… το άφησα στην Αθήνα και μη με ρωτάς τι δείχνει γιατί δεν είχα την περιέργεια να το δώ… όταν γυρίσουμε, το βλέπω και σου λέω…
Αυτή είναι η κατάληξη του πρώτου ψέματος που είπε ως ανυποψίαστος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την ημέρα που πήδηξε σαλταρισμένος ο Ζαχόπουλος. Γεννάται ένα «γιατί» όταν ένας άνθρωπος φτάνει στο απονενοημένο. Ενώ η αλήθεια αποδεικνύεται έστω και με καθυστέρηση 15 ημερών για τη δημοσιογραφική έρευνα ή 45 ημερών για τη δικαστική έρευνα αν είναι σοβαρή, ότι του ή της δημοσιογράφου φερτάκη και κομιστή δίσκων, είχε προηγηθεί στέλεχος του ΥΠΠΟ άνδρας ή γυναίκα δεν ξέρω, που είχε πάει στο μαξίμου τα δισκάκια που είχαν μόνο ήχο και έλεγαν τα ίδια. Κι αυτά τα λόγια που έλεγε ο Ζαχόπουλος στους φίλους και στις φίλες του σε ιδιαίτερες στιγμές ήταν που έκαναν έξαλλο τον πρωθυπουργό και του είπε ότι παραιτείσαι.
Όταν λοιπόν η επίσημη εκδοχή είναι ότι η παραίτηση έγινε για λόγους υγείας, έγινε με την ελπίδα ότι θα έκλεινε χωρίς δημοσιότητα η υπόθεση. Αφού όμως έγινε η απόπειρα αυτοκτονίας, και ακόμα η κυβέρνηση δεν είχε δεσμευθεί με δήλωση, δεν υπήρχε λόγος να κινήσει γή και ουρανό για να βρεί ενόχους και να τους προφυλακίσει ώστε να πείσει ότι η υπόθεση είναι μόνον ρόζ και έχει μέσα εκβιασμό…
Άντε τώρα να εξηγήσεις πως βρέθηκε το δισκάκι με το οπτικό υλικό και ποιος το μοντάρισε και γιατί. Προτιμότερο για την κυβέρνηση, μια και αφορά προσωπικά τον πρωθυπουργό η υπόθεση, θα ήταν να παραδεχθεί μετά την απόπειρα ότι γνώριζε άκρες μέσες κάποιες καταγγελίες έστω και αναπόδεικτες και επειδή δεν ήθελε μύγα στο σπαθί του, του ζήτησε να παραιτηθεί. Δεν είναι δυνατόν μια ολόκληρη κυβέρνηση να επιμένει σε αστείες εκδοχές της πραγματικότητας οι οποίες προκαλούν πολύ φυσιολογικά το γέλιο…
Αλλά κάθε μέρα που περνάει θα βρισκόμαστε μπροστά στην ανάγκη να λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ο οποίος εκπροσωπεί τον πρωθυπουργό, ότι ούτε εγώ ούτε ο πρωθυπουργός είδαμε το DVD. Ούτε και ο Ανδριανός είδε το DVD. Δηλαδή μπήκε στον κόπο, πήγε στο ραντεβού, πήρε το δισκάκι, αλλά δεν έβαλε να το δεί 5έντε λεπτά, γιατί έπρεπε να φύγει για τη Μόσχα, επομένως το έβαλε στο συρτάρι και έλεγε του πρωθυπουργού στο αεροπλάνο… ξέρεις μου έδωσε ο τάδε ή η τάδε ένα οπτικό δίσκο, μου είπε ότι αφορά τον Ζαχόπουλο, μου είπε ότι είναι σοβαρό θέμα που πλήττει την κυβέρνηση, αλλά δεν μπήκα στον κόπο να το δώ… το άφησα στην Αθήνα και μη με ρωτάς τι δείχνει γιατί δεν είχα την περιέργεια να το δώ… όταν γυρίσουμε, το βλέπω και σου λέω…
Αυτή είναι η κατάληξη του πρώτου ψέματος που είπε ως ανυποψίαστος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την ημέρα που πήδηξε σαλταρισμένος ο Ζαχόπουλος. Γεννάται ένα «γιατί» όταν ένας άνθρωπος φτάνει στο απονενοημένο. Ενώ η αλήθεια αποδεικνύεται έστω και με καθυστέρηση 15 ημερών για τη δημοσιογραφική έρευνα ή 45 ημερών για τη δικαστική έρευνα αν είναι σοβαρή, ότι του ή της δημοσιογράφου φερτάκη και κομιστή δίσκων, είχε προηγηθεί στέλεχος του ΥΠΠΟ άνδρας ή γυναίκα δεν ξέρω, που είχε πάει στο μαξίμου τα δισκάκια που είχαν μόνο ήχο και έλεγαν τα ίδια. Κι αυτά τα λόγια που έλεγε ο Ζαχόπουλος στους φίλους και στις φίλες του σε ιδιαίτερες στιγμές ήταν που έκαναν έξαλλο τον πρωθυπουργό και του είπε ότι παραιτείσαι.
Όταν λοιπόν η επίσημη εκδοχή είναι ότι η παραίτηση έγινε για λόγους υγείας, έγινε με την ελπίδα ότι θα έκλεινε χωρίς δημοσιότητα η υπόθεση. Αφού όμως έγινε η απόπειρα αυτοκτονίας, και ακόμα η κυβέρνηση δεν είχε δεσμευθεί με δήλωση, δεν υπήρχε λόγος να κινήσει γή και ουρανό για να βρεί ενόχους και να τους προφυλακίσει ώστε να πείσει ότι η υπόθεση είναι μόνον ρόζ και έχει μέσα εκβιασμό…
Άντε τώρα να εξηγήσεις πως βρέθηκε το δισκάκι με το οπτικό υλικό και ποιος το μοντάρισε και γιατί. Προτιμότερο για την κυβέρνηση, μια και αφορά προσωπικά τον πρωθυπουργό η υπόθεση, θα ήταν να παραδεχθεί μετά την απόπειρα ότι γνώριζε άκρες μέσες κάποιες καταγγελίες έστω και αναπόδεικτες και επειδή δεν ήθελε μύγα στο σπαθί του, του ζήτησε να παραιτηθεί. Δεν είναι δυνατόν μια ολόκληρη κυβέρνηση να επιμένει σε αστείες εκδοχές της πραγματικότητας οι οποίες προκαλούν πολύ φυσιολογικά το γέλιο…
5 σχόλια:
Η ζωή είναι ένα αγγούρι που τρέχει με 700 Ευρώ το μήνα.
Η συμπάθεια είναι πάνω από την ηθική, επειδή το σπέρμα νερό δεν γίνεται.
Τρίτη, 15 Ιανουάριος 2008
Η ΤΟΞΙΚΗ ΚΑΣΤΑ ΤΩΝ ΔΕΛΤΙΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Απο τους πλέον εύστοχους παρατηρητές των δρώμενων, ο Ευγένιος Αρανίτσης, έγραψε προχθές στην στήλη του: '' Τα ΜΜΕ θερίζουν ότι έσπειραν: τον υπερθεματισμό ,την αχαλίνωτη υπερβολή ,την αδιάκοπη ρελάνς. Τα γεγονότα, μολονότι συμβαίνουν,στερούνται πραγματικότητας ,διαλύονται στον ορίζοντα της τηλεοπτικής παραίσθησης,μαζί με τα απορρυπαντικά και τις σερβιέτες. Υποφέρουμε απο την έλλειψη πραγματικότητας και ο τρελός σουρεαλισμός των ΜΜΕ μπορεί κάλλιστα να συγκριθεί με τα στερητικά συμπτώματα της κοινωνίας των τηλεθεατών( οταν καποιος βρίσκεται σε κατάσταση στέρησης, όλα τα εξωτερικά ερέθισματα, οξύνονται στο έπακρο)''
Δεν νομίζω οτι η προβολή του θέματος με τα ανδραγαθήματα Ζαχόπουλου να εξαιρείται απο την ανάλυση του Αρανίτση. Πέρα απο τον συνωμοσιολογικό χαρακτήρα, την στόχευση ,και την δήθεν στρατηγική συμφερόντων σε εκδότες/καναλάρχες(μυθοποιημένα συμφέροντα τις περισσότερες φορές)υπάρχει μια ριζική αδυναμία να ξεφύγει η είδηση απο την νοηματοδότηση του συμβάντος.
Μια δίψα για μύχια γνώση,υπαγορευμένη τάχα απο την συνείδηση της κοινής γνώμης, δρομολογεί μια απορρόφηση του Σημαντικού απο το Συμβολικό....
Αν ζούσε σήμερα στην Ελλάδα ο Baudrilliard θα έλεγε το ...απλό: ο Ζαχόπουλος δεν αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει ποτέ( κατά την δήλωση του για την 11η Σεπτεμβρίου, οτι δεν έγινε ποτέ...)
Ευαγγελάτος, Τρέμη, Αναστασιάδης, Μάκης κ.α : η δικτατορία της λαγνείας για δικαίωση, το αισχρό αποτέλεσμα της μισθωμένης ψευδοεπαγγελματικής προβολής, η προσωποποίηση τής δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας....
Αν όμως ζείς τα γεγονότα και είσαι έξω από το κύκλωμα, τότε προσγειώνεσαι ανώμαλα στην ελληνική πραγματικότητα. Φανταστείτε την 34χρονη που προφυλακίστηκε. Είναι άνεργη; Πώς θα πληρώσει τον δικηγόρο της που η ελάχιστη αμοιβή του είναι 700-1000 ευρώ για κάθε παράσταση ενώπιον ανακριτή, συμβουλίου ή δικαστηρίου; Η γυναίκα είναι καταδικασμένη και να προφυλακιστεί και να διασυρθεί δημοσίως γιατί το να μην έχεις λεφτά είναι και ποινικό αδίκημα. Σε μιά κοινωνία ίπου πρέπει να σε γαμήσουν για να σε διορίσουν έστω και ως συμβασιούχο, δεν έχεις ελπίδα...
Αυτή η κοινωνία Αντώνη,είναι δημιούργημα αυτής της κάστας που περιγράφω, αυτών των εργοδοτών σας( δεν αφορά κατ'ανάγκη εσένα)που κερδίζουν απο την άγνοια ,την ημιμόρφωση,την αποχαύνωση της μάζας...
Δεν είναι πάλι όλα τα θύματα ίδια. π.χ. Ο Ζαχόπουλος και η 34χρονη προφυλακισμένη, διασύρονται το ίδιο δημοσίως από την φωτογραφία όπου εκείνη φαίνεται να πεοθυλάζει τον Ζαχόπουλο. Ο ένας όμως - αν και δεν έχει διορίσει δικηγόρο - έχει τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο με τα εξώδικά τους να απειλεί τον Τύπο να μην τον διασύρει, ενώ η προφυλακισμένη, ακόμα κι αν αποφυλακιστεί είναι άνεργη, δεν έχει μία, δεν έχει στον ήλιο μοίρα και δεν μπορεί καν να πληρώνει δικηγόρο για να προειδοποιεί και για να προστατεύει τα ατομικά της δικαιώματα και τα προσωπικά της δεδομένα...
Δημοσίευση σχολίου