Μεταρρυθμίσεις, Καραμανλής και τέσσερα κόμματα στη Βουλή!

Θεωρητικά το «σενάριο ταχύρυθμων εκλογών» είναι υπέρ της κυβέρνησης της ΝΔ. Αποφεύγει τις διεκδικήσεις όλων των κοινωνικών τάξεων και των συντεχνιών, δεν κάνει παροχές σε χρήμα αλλά σε λόγια, δεν απολογείται για όσα έπραξε αλλά κυρίως για όσα προεκλογικά υποσχέθηκε και δεν υλοποίησε και δεν προλαβαίνει να υποσχεθεί συγκεκριμένα πράγματα για την επόμενη τετραετία. Παρόλα αυτά εμφανίζεται με αέρα νίκης, λόγω των προηγούμενων δημοσκοπήσεων και της «εξασφαλισμένης» καταλληλότητας του Κ. Καραμανλή ως πρωθυπουργού έναντι του Γιώργου Παπανδρέου. Επιδιώκει λοιπόν γενικές εντυπώσεις με το σύνθημα των «μεταρρυθμίσεων», λευκή εντολή στον «καταλληλότερο» και κατά προτίμηση με τον ΛΑΟΣ εκτός Βουλής για άνετη αυτοδυναμία. Τα μέσα ενημέρωσης δεν έχουν αντίρρηση. Μένει να δούμε ποιο είναι το «σενάριο νίκης» που έχει να προτείνει το ΠΑΣΟΚ. Από βδομάδα τα «σενάρια» θα είναι προεκλογική εκστρατεία.Σήμερα 13 Αυγούστου κανονικά θα έπρεπε και οι τελευταίοι των Μοϊκανών να ετοιμάζονται για το δεκαπενταύγουστο, αλλά όλες οι περίπου αυτονόητες αλλά και κατευθυνόμενες πληροφορίες μιλάνε για εκλογές μέσα στον Σεπτέμβριο. Δεν ξέρω πως θα καταφέρουν να τα στριμώξουν όλα αυτά, πρακτικά γίνονται βέβαια και να τηρηθούν οι στενότερες συνταγματικές προθεσμίες.Η τελευταία σταγόνα που με έπεισε ήταν οι δηλώσεις του υπουργού Πολιτισμού Γιώργου Βουλγαράκη στο Έθνος, με τις οποίες δεν αποκλείει τις κάλπες μέσα στον Σεπτέμβριο καθώς είναι ένας από αυτούς που το έχουν προτείνει. Συνεπώς βλέπει τον προγραμματισμό του πρωθυπουργού και μπορεί να αναγνωρίσει ότι τα βήματα που γίνονται οδηγούν σε αυτό το σενάριο. Ο άλλος βέβαια εισηγητής των ταχύρυθμων εκλογών είναι ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης, ο οποίος γνωρίζει ότι δεν έχει περιθώρια ούτε για προεκλογικές παροχές. Ακόμα κι αυτές που κάνει τώρα, μπορεί να τις κάνει τον Αύγουστο και να ισχύσουν στο μιλητό ως τον Σεπτέμβριο. Μετά μπορεί να αρχίσει τα δοκιμασμένα ναι μεν αλλά, αλλά σε έξι εξαμηνιαίες δόσεις.
Συνεπώς η μόνη του ελπίδα είναι να μην αναγκαστεί να πληρώσει όσα υπόσχεται, αλλά να τα μεταθέσει για το μέλλον. Εκτός φυσικά από αυτά που δεν γίνεται να μην πληρώσει. Σκεφθείτε ότι μερικές από τις παροχές που ο ίδιος εξήγγειλε δεν τις έχει κοστολογήσει. Δηλαδή πρώτα εγκρίθηκαν από τον πρωθυπουργό με δική του εισήγηση, χωρίς να γνωρίζει το κόστος και συνεπώς με άλλα κριτήρια και όχι με τη γνώση ότι έχει τα χρήματα ο προϋπολογισμός. Αν και ο υπολογισμός δεν είναι δύσκολος και είναι ο μόνος λόγος που ως τώρα δεν υλοποιήθηκε τίποτα. Γιατί φυσικά ότι πρόκειται να δοθεί μετά τις εκλογές δεν είναι υλοποίηση προεκλογικών υποσχέσεων. Ως τις εκλογές υλοποιούνται οι προεκλογικές υποσχέσεις. Το ακούσαμε όμως κι αυτό. Ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις του 2004 θα αρχίσουν να υλοποιούνται μετά το 2008.
Πάμε όμως να δούμε αυτή την προεκλογική εκστρατεία όσο σύντομη κι αν είναι. Για το 80-85% των πολιτών άλλωστε δεν υπάρχει θέμα επιλογής κόμματος. Το 15-20% των πολιτών μόνον αποφασίζει την τελευταία στιγμή και ένα ικανό ποσοστό αποφασίζει κυριολεκτικά πάνω από την κάλπη. Η ΝΔ δεν έχει πολλές επιλογές. Έχει καλλιεργήσει ένα επικοινωνιακό σύνθημα ότι προωθεί μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και στην κοινωνία, αλλά αυτό είναι μάλλον μια επιθυμία που προέκυψε από τις συζητήσεις των φόκους γκρουπ στα οποία δίνει σημασία ο πρωθυπουργός και στη συνέχεια προσπάθησε να ανταποκριθεί ο πρωθυπουργός. Ως μεταρρυθμίσεις λοιπόν βαφτίστηκαν οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις σε μερικές ΔΕΚΟ (1-2-3) όχι σε όλες, οι οποίες και προβλέπεται να ιδιωτικοποιηθούν. Και με αυτό μόνο το κριτήριο, να γίνουν αρκετά ελκυστικές για να πωληθούν. Όχι να λειτουργήσουν πιο παραγωγικά αυτές που προβλέπεται να παραμείνουν στην ιδιοκτησία του κράτους.Η άλλη μεταρρύθμιση ήταν στην παιδεία, αλλά περιορίστηκε στα ΑΕΙ και φυσικά είναι εντελώς αμφίβολο αν υλοποιηθεί ποτέ. Η μόνη επίπτωση είναι ότι θα μειωθεί η χρηματοδότησή τους η οποία θα γίνεται με οικονομικά κριτήρια, ενώ η προεκλογική υπόσχεση ήταν ότι θα αυξανόταν σταδιακά η χρηματοδότησή τους ώστε να φτάσει μέχρι σήμερα στο 5% του ΑΕΠ. Αντί να αυξηθεί όμως, υποχώρησε.Το άλλο ισχυρό χαρτί, είναι η καταλληλότητα του πρωθυπουργού για πρωθυπουργός, έναντι του Γιώργου Παπανδρέου. Όλες οι μετρήσεις είναι μαζί του, άρα πρόκειται για σίγουρο χαρτί, το οποίο παίζεται για να παίξει το ρόλο του τις κρίσιμες τελευταίες μέρες και να επηρεάσει τους ψηφοφόρους που δεν έχουν ιδεολογικό προσανατολισμό στην ψήφο τους, αλλά μπορούν να διαλέξουν τον καταλληλότερο. Τώρα αν θα επηρεαστεί και πόσο η εκλογική βάση του ΛΑΟΣ από τη ρητορική περί ισχυρής κυβέρνησης και επομένως πρέπει να ψηφίσουν τη ΝΔ όσοι προσανατολίζονται στο ΛΑΟΣ γιατί μια πεντακομματική Βουλή ανοίγει τον δρόμο σε περιπέτειες, δεν το γνωρίζω. Πάντως κάποια άμυνα πρέπει να παιχτεί και προς την πλευρά αυτή. Επικίνδυνο εγχείρημα καθώς οι ψήφοι δεν βρίσκονται ακροδεξιά αλλά στο θολό χώρο του απολιτικού κέντρου και των ανασφαλών νέων που δεν ξέρουν αν θα έχουν αύριο δουλειά και με τι αποδοχές.

Δηλαδή όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε η ΝΔ ευνοείται από μια σύντομη προεκλογική περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν θα κάνει απολογισμό πεπραγμένων και όσα υπόσχεται για την επόμενη τετραετία θα εκληφθούν λόγω κεκτημένης και καλών σχέσεων με τα μέσα ενημέρωσης, ως υλοποίηση προεκλογικών υποσχέσεων. Ούτε τι έκανε, ούτε αν έκανε. Ούτε τι διαχειρίστηκε ούτε πως το διαχειρίστηκε. Κυρίως όμως να μην γίνει συζήτηση για το τι έχει σκοπό να κάνει. Να μην ανοίξει καμιά συζήτηση για το τι έχει σκοπό να κάνει ούτε για το ασφαλιστικό, ούτε για την παιδεία που έμεινε από λεφτά, ούτε για την υγεία που επίσης έχει μείνει από προσωπικό και χρέη, ούτε για την περίφημη επανίδρυση του κράτους που έμεινε από λάστιχο.Είναι ενδεικτικό ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε η ΝΔ δεν έχει καν ρετουσάρει και επανεκδώσει το προεκλογικό της κυβερνητικό πρόγραμμα. Ούτε έγινε καμιά τέτοια συζήτηση στο συνέδριο της ΝΔ. Άρα την επόμενη τετραετία γιατί τη ζητάει; Μεταρρυθμίσεις και Καραμανλής πρωθυπουργός.